Do jej działań należy m.in. film, pt. "10 RAD DLA POCZĄTKUJĄCYCH PRAKTYKÓW". Zamieszczam go poniżej. A, że nie ma niestety tłumaczenia w języku polskim, (moim zdaniem) najważniejsze zagadnienia przetłumaczyłam poniżej.
1.
PO PIERWSZE –
ZDOBĄDŹ KONTAKT WZROKOWY Z DZIECKIEM.
Zejdź do poziomu dziecka i przyciągnij jego uwagę przed rozpoczęciem rozmowy czy zabawy.
Małe dzieci mają trudność w słuchaniu i bawieniu się w tym samym czasie, np. wypowiedzenie
imienia dziecka, spowoduje, że przerwie ono zabawę i zacznie słuchać.
2.
PO DRUGIE – UCZ
MOWY PRZEZ ZABAWĘ. Baw się językiem, dźwiękami, zdaniami. Powtarzaj wyrazy,
śpiewaj je. Nie bój się mówić w zabawny sposób. Im bardziej będziesz pokazywać
dziecku, że eksperymentujesz z językiem tym bardziej zachęcisz go do tego
samego.
3.
UŻYWAJ PROSTEGO,
POWTARZALNEGO SŁOWNICTWA aby dziecko mogło je zapamiętać.
4.
ROZWIJAJ WYPOWIEDZI, KTÓRE DZIECKO MÓWI.
5.
NIE KRYTYKUJ
NIEPRAWIDŁOWEJ WYPOWIEDZI DZIECKA
TYLKO MÓW PRAWIDŁOWĄ FORMĘ SŁOWA/ZDANIA.
Doceniaj wysiłki dziecka, mimo iż rezultaty mogą nie być idealne.
6.
POWTARZAJ SŁOWA/WYRAŻENIA,
KTÓRE MÓWI DZIECKO. To pokazuje mu, że je słuchasz. W ten sposób zachęcasz
dziecko do mówienia.
7.
WYKORZYSTAJ
WSZYSTKIE ZMYSŁY DO NAUKI SŁOWNICTWA, np. gdy uczysz nazw owoców daj je dziecku
posmakować, dotknąć, powąchać, zjeść ;) Śpiewaj z dziećmi piosenki zatrzymując
się tak aby maluszek miał szansę zaśpiewać sam.
8.
DAJ DZIECKU CZAS NA
ODPOWIEDŹ.
9.
UWAŻAJ NA ZADAWANIE
PYTAŃ. Nie zadawaj ich zbyt wiele. Najlepsze są te pytania, które skłaniają
dziecko do myślenia, bardziej niż te na które dziecko może odpowiedzieć:
tak/nie. Opowiadaj o tym co robi dziecko – to pokazuje mu, że zwracasz na niego
uwagę.
10.
UŻYWAJ GESTÓW,
MIMIKI, MÓW Z ENTUZJAZMEM. Dzięki temu wprowadzasz
dziecko w świat niewerbalnej komunikacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz